Zespół Szkół Nr 1 im. Janusza Korczaka w Łańcucie: II Liceum Ogólnokształcące i Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych Nr 1
Matka Polka
Wielodzietność jest coraz rzadziej spotykaną formą rodziny w Polsce. Obecnie w naszym kraju funkcjonuje model rodziny 2+1, a kilkadziesiąt lat temu? Było zupełnie inaczej. Przedstawiam panią Danutę – spokojną, starszą osobę, która niedawno skończyła 70 lat, a kiedyś? Kiedyś wychowywała dwanaścioro dzieci.
Wywiad przeprowadzony przez Olę Służały z 1D można przeczytać tutaj
„Surferka z charakterem” – recenzja
Surfowanie po wysokich grzbietach fal oceanów, szczypta adrenaliny, szybsze bicie serca i w pewnym momencie… wszystko, na co tak długo pracowałeś, ćwiczyłeś pryska jak bańka mydlana.
Recenzję autorstwa Pauliny Woś z 3E można przeczytać tutaj
Czym skorupka za młodu nasiąknie… – czyli „wracamy” do przedszkola!
Rozmawiam z moją mamą – Anną Mokrzycką, która od 25 lat jest nauczycielem przedszkola. To praca z pozoru dość niepozorna, ale bardzo ważna, męcząca i przede wszystkim niedoceniana. Zaczynamy!
Wywiad przeprowadzony przez Julkę Mokrzycką z 1D można przeczytać tutaj
„- Jestem… – Nie interesuje mnie kim jesteś” („Gothic I” – recenzja)
„-Jestem… – Nie interesuje mnie kim jesteś” – ten charakterystyczny urywek dialogu przywodzi na myśl fanom gier RPG górniczą dolinę ukrytą za magiczną barierą – miejsce akcji pierwszej części sagi „Gothic”. Mimo swoich niedoskonałości, ta uwielbiana do dzisiaj gra stworzona przez zespół Piranha Bytes zdobyła wielką popularność w krajach Europy Środkowej (lecz nie tylko) i obecnie uznawana jest za klasykę swojego gatunku.
Recenzję autorstwa Jonasza Giemzy z 3E można przeczytać tutaj
,,Jeszcze z tego nie wyrosłaś?” – czyli parę słów o graczach komputerowych i konsolowych
Ola Ogryzek, maturzystka, jest fascynatką gier konsolowych. Rozmawiam z nią o tym hobby, a także o stereotypach dotyczących graczy.
Wywiad przeprowadzony przez Patryka Bialica z 1D można przeczytać tutaj
Wyjazd do Salerno – praca czy szkoła życia?
Podróże kształcą – niby proste, z pozoru oklepane, niejednokrotnie powtarzane przy różnych okazjach hasło, a tyle w nim prawdy! Ludzie decydują się wyjechać z kraju z różnych powodów – jednymi kieruje ciekawość, innymi chęć nauczenia się języka, jeszcze inni – wyruszają z domu w celach zarobkowych. Do tej ostatniej grupy należy moja ciocia, Jadwiga, która przez niemal 8 lat pracowała jako opiekunka osób starszych we włoskim Salerno. Wydawać by się mogło, że skoro jej priorytetem była praca, to, poza zarobionymi pieniędzmi, niewiele wyniosła z tej podróży. Czy jednak tak było naprawdę? A może i ona dostrzegła czar słonecznej Italii, może chciałaby jeszcze raz otworzyć rozdział w swoim życiu zatytułowany: „Salerno”? Postanowiłam ją o to zapytać. Oto, czego się dowiedziałam…
Wywiad przeprowadzony przez Justynę Szarek z 1D można przeczytać tutaj
„Jestem Isia” – recenzja
Książka Artura Rolaka została wydana w kwietniu 2017 roku, a na mój prywatny regał trafiła w listopadzie. Opowiada o najbardziej utytułowanej polskiej tenisistce – Agnieszce Radwańskiej – bez żadnych fałszywych informacji.
Recenzję autorstwa Ani Curzytek z 3E można przeczytać tutaj
Perfekcyjny nauczyciel
„Musisz być mój” to amerykański thriller z 2010 roku w reżyserii Jima Donovana. Opowiada historię nastoletniej Devon, która za wszelką cenę chce uwieść swojego nowego nauczyciela, a jednocześnie trenera szkolnej drużyny siatkarskiej Jima Wilkes’a.
Recenzję autorstwa Eweliny Jeżowskiej z 3E można przeczytać tutaj
Zapomniany i zanikający zawód
Wiele zawodów, mimo iż dawniej były bardzo znane i potrzebne, w dzisiejszych czasach nie ma racji bytu. Nadal jednak żyją ludzie, którzy interesują się tymi specjalnościami. Jedną z takich osób jest Pan Stanisław Markowicz siedemdziesięciodziewięcioletni pasjonat kowalstwa.
Wywiad przeprowadzony przez Natalię Balawejder z 1D można przeczytać tutaj
Czymże jest sztuka?
„- Nieczęsto bywają tu obcy? – popatrzyła na Leonida
– Sam jestem tu obcy – muzyk wzruszył ramionami.
– To gdzie jesteś u siebie?
– W miejscu, gdzie ludzie (…) rozumieją, że samo żarcie człowieka nie zbawi.”
METRO 2034
Takie motto wybrała dla swojego eseju Natalia Kraska z 3E, a pełny tekst dostępny tutaj